رابطه سبک های دلبستگی با صمیمیت و سازگاری زناشویی در زوجین فرهنگی

سبک دلبستگی، از عوامل موثر در تعاملات بین فردی است که در نتیجه ی روابط فرد با چهره های دلبستگی ( والدین، همسالان و همسر) شکل می گیرد و بطور معناداری بر عملکرد و رابطه زناشویی تأثیر می گذارد .لذا این پژوهش با هدف تعیین رابطه سبک های دلبستگی با صمیمیت و سازگاری زناشویی در زوجین فرهنگی انجام شده است. رو ش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است، 200 زوج (100 مرد ، 100 زن)، از بین زوجین فرهنگی اداره آموزش و پرورش شهرستان بهشهر ، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشنامه های مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر(das)، مقیاس دلبستگی بزرگسالان کالینز و رید و مقیاس صمیمیت واکر تامپسون را پاسخ دادند. داده های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی مضطرب با صمیمیت و سازگاری زناشویی و مولفه های سازگاری زناشویی (رضایت زوجین، همبستگی زوجین، توافق زوجین و ابراز محبت زوجین) در زوجین رابطه مثبت و معناداری و بین سبک دلبستگی اجتنابی و صمیمیت در زوجین رابطه معکوس و معناداری وجود دارد و بین سبک دلبستگی اجتنابی با سازگاری زناشویی و مولفه های رضایت زوجین، همبستگی زوجین و ابراز محبت در زوجین رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. بنابراین می توان این نتیجه گیری را نمود که با مشاوره های قبل ازدواج و تعیین سبک دلبستگی و میزان صمیمیت افراد، سازگاری زناشویی آنها را بتوان پیش بینی کرد و در صورت نیاز آموزش های لازم را ارائه نمود تا در زندگی رضایت و سازگاری بیشتری حاصل گردد.